izleryazar Film Ödülleri – 2020

Son yılların en çok “çok iyi” filminin bir arada bulunduğu 2019’da en iyiyi belirlemek oldukça güçtü. Aslında en iyi olarak belirlediğim film dahil hiçbiri kusursuz değildi ancak hepsi de iyi oldukları alanlarda çok çok iyilerdi. Özellikle ilk üç sıradaki filmlerin hepsi de ilk sırayı almaya yakın güçte filmlerdi… Bu üç film arasında nihai kararım Bong Joon Ho yönetmenliğindeki Güney Kore yapımı Parasite oldu. Uzak doğu filmlerine mesafeli biri olarak bir gün bir Güney Kore filmini en iyi film ilan edeceğimi söyleseler muhtemelen inanmazdım ama Parasite herkes için pek çok ön yargıyı yıkan bir iş oldu. Sonunu tam anlamıyla beğenmemiş olsam da yılın en iyisi ilan etmekte bir sakınca görmüyorum. Film toplam 5 dalda izleryazar Film Ödülü adayı…

Uzun süredir kendini James Bond serisine veren, bu yıl 1917 ile yeniden ne kadar yetenekli bir yönetmen olduğunu kendine ve dünyaya hatırlattı. Bugüne dek çekilmiş en iyi savaş filmi olarak nitelendirmekte sakınca görmediğim 1917, tam bir yönetmen başarısıydı…

Oyunculuğuna her zaman hayran olsam da 2013’teki Her’den bu yana yanlış seçimlerinin kurbanıydı. Bu yıl ise Joker ile doğru bir filmde yeteneklerinin sınırlarını daha doğrusu sınırsızlığını bir kez daha göstermiş oldu. Yılın net şekilde en iyi performansıydı.

Akademi ile uyuşamadığımız kategorilerden biri bu kategori oldu. Pek çok iyi kadın oyuncu performansı izlediğimiz bu yılda Akademi üyeleri en gösterişli, abartılı olanları seçmeyi uygun gördü. Bana göre bu yılın en iyisi kendi türü içinde muhteşem bir performans sunan Lupita Nyong’o oldu. Bu aynı zamanda ilk kez bir siyahi oyuncunun izleryazar Film Ödülü kazanması demek…

Tartışmasız isimleriyle sezonun adayları en net kategorisiydi. Hemen her ödülde olduğu gibi bende de aynı altı isim ön plana çıktı. Zirvede ise son yıllarda yine sürekli üst düzey filmlerde üst düzey perfromanslar vermeye başlayan Tom Hanks yer aldı. Fred Rogers’ı onun kadar iyi oynayabilecek, filmin duygusunu o kadar iyi yansıtabilecek başka bi oyuncu düşünemiyorum. Al Pacino, Joe Pesci ve Anthony Hopkins gibi sinemanın devlerini yeniden böyle iyi filmlerde iyi performanslarla görmek de harikaydı.

2019 sinema için çok zengin bir yıl olsa da yardımcı kadın oyuncu performansları açısından bir o kadar fakirdi. Öyle ki sezon başlarında burun kıvırdığım performansları aday yokluğundan dolayı aday yapmak durumunda kaldım. Tabii bu aday olanların başarısız olduğu anlamına gelmiyor. Özellikle Margot Robbie bu boşluğu çok iyi değerlendirdi. Bombshell’deki performansı enfesti ve ödülü zorlanmadan aldı…

Çokça yıldız dolu kadronun arasında en çok öne çıkanı Marriage Story oldu. Muhteşem başrol performanslarının yanı sıra kısa süreli rol alan isimler dahil filmde herkes çok başarılıydı…

Her zamanki gibi adayları altıya indirmenin, sonrasında da kazananı belirlemenin en zor olduğu kategorilerden biri oldu. Parasite, özellikle son kısımda kusurları olduğunu düşünsem de ilk ve orta kısımdaki mükemmelliği ile ödülü almayı başardı. Diğer adaylar ise en iyi film adaylarından dördü ve son derece sürükleyici bir diyalog filmi olan The Two Popes’tan oluştu…

Jojo Rabbit’in son derece eğlenceli ve sürükleyici olmasında kurgusunun mükemmelliğinin payı büyüktü. Tek planda çekilmiş gibi hissettiren 1917, araba yarışı heyecanını çok iyi yaşatan Ford v Ferrari, karakterlerin pencerelerini dengeli şekilde dağıtmayı başaran Marriage Story, özellikle son anlarında inanılmaz bir heyecan yaşatan Uncut Gems ve çok sayıda karakteri efektif olarak kullanabilen Knives Out diğer birbirinden başarılı adaylar oldular…

1917’nin başarısındaki en büyük paylardan biri şüphesiz Roger Deakings’in kendi muhteşem kariyerinin dahi en iyilerinden birine imza attığı görüntü yönetmenliğiydi. Bu kadar üst düzey bir filmle yarışmak başta Portrait of a Lady on Fire olmak üzere diğer filmler için büyük şanssızlıktı…

Birbirinden başarılı prodüksiyonlar arasında karar vermek çok zor olmadı. Belki 1917’nin yarattığı savaş atmosferi muhteşemdi ama Portrait of a Lady on Fire’ı bana sevdiren en önemli şey 1700’lü yılları yaşatan prodüksiyon tasarımıydı.

Bu yılın aday belirlemede zorluk derecesi yüksek kategorilerinden biri olsa da kazananı belirlemek hiç zor olmadı. Us, farklı müzikleriyle hem filmi izlerken çok farklı hissettirdi hem de filmi izledikten sonra dahi müzikle beyinde yankılanmaya devam etti…

Swan Song ve Carry On gibi başarılı şarkıları film ile çok alakalı olmadıklarını düşündüğüm için elediğim kategoride bu yılın kazananı Wild Rose filminin etkileyiciğini katlayan Glasgow (No Place Like Home) oldu. Bu yılın izlediğim tek müzikali Frozen II, iki başarılı şarkısıyla birden adaylar arasına girmeyi başardı.

Bu yıl bu kategorinin ödülü sıradışı bir başarıya gitti. The Irishman için en çok heyecanlandıran nokta Robert De Niro, Al Pacino ve Joe Pesci gibi devleri yeniden genç olarak izleyebilecek olmaktı. Bu da görsel efektler ile mümkün olabildi…

1917, yarattığı savaş atmosferiyle komple çok başarılıydı. Ses de en başarılı olduğu noktalardandı.

Güldürme amacını ön planda tutan filmleri ödüllendiren bu kategoride açıkçası bu yıl ciddi bir kıtlık mevcuttu. Buna karşın Jojo Rabbit, son yıllardaki en iyi komedi filmiydi ve ödülü çok çok rahat kazandı. Keşke yüzümüzü güldürmeyi başarabilen daha çok film çıksa da bu kategoriye aday çıkarmakta değil aday seçmekte zorlanabilsem!

Kazananı belirlemenin en kolay olduğu kategoriydi şüphesiz. Toy Story 4 türünün en iyileri arasına giren bir film iken onun dışında etkili bir animasyon yoktu. Zayıf hikayesine karşın muhteşem müzik ve şarkılarıyla öne çıkan Frozen II ikinci sırayı alırken onu Noel Baba hikayesine farklı bakış getiren Klaus izledi…

Çok sevmeme rağmen diğer kategorilerde yer veremediğim filmleri anmak adına oluşturduğum bu kategoride bu yılın öne çıkanı El Camino: A Breaking Bad Movie oldu. TV filmleri için herhangi bir özel kategoriye gerek duymadığım için onları da diğer filmlerle aynı kategoriye koysam da pek şansları olmuyor. Bu vesileyle Breaking Bad için ruhuna sadık, başarılı devam filminin başarısını övme şansı yakalamış oldum. Diğer adaylar da bu yılın yeterince değer görmeyen iyilerindendi.