izleryazar Film Ödülleri – 2017

2016 yılının en iyi filmini seçmek benim açımdan zor olmadı. Sinema sanatının tüm gerekliliklerini en iyi şekilde yerine getiren Nocturnal Animals bu ödülü en çok hak eden filmdi. Son derece sürükleyici senaryosu, harika oyunculuk performansları, modacı kimliğiyle tanınan Tom Ford’un başarılı yönetimi, müthiş kurgusu gibi pek çok faktör Nocturnal Animals’ı benim gözümde yılın en iyi filmi yaptı.

Onu Whiplash ile tanıyıp çok sevdik ama ikinci filmiyle de bu kadar iyi bir işe imza atabilmesini kestirmek güçtü. Başka bir yönetmenin elinde gayet sıradan bir müzikal olabilecek La La Land, bir başyapıta dönüştüyse bunun başarısındaki en büyük pay Damien Chazelle’e ait.

Bu yıl erkek oyuncu performanslarından ziyade kadın oyuncu performanslarının ön plana çıktığı bir yıl olsa da elbette üst düzey erkek oyuncu performansları da vardı. Onlar arasında en çok öne çıkan Nocturnal Animals’taki performansıyla Jack Gyllenhaal oldu. Doğru film seçimleriyle kariyerinde ilerlemeye devam Gyllenhaal, kariyerinin en etkileyici performanslarından birini bu filmde sunarak oynadığı karakterin ruh halini çok iyi yansıttı.

Tamamen oyunculuk performansına dayalı çekilen filmleri pek sevemiyorum. Jackie de maalesef böyle filmdi. Fakat Natalie Portman’ın muhteşem performansı görmezden gelinecek gibi değil. Filmdeki her karede muhteşemdi. Hem Portman’ın kendi kariyerinin hem de yılın en iyi performansıydı.

Bu yılın en zayıf kategorilerinden biriydi yardımcı erkek oyuncu kategorisi. Bu zayıf yılı fırsat bilerek ödüle ulaşan ise Nocturnal Animals’ın şerifi, tecrübeli ve renkli oyuncu Michael Shannon oldu.

The Salesman’da övgülerin çoğunu Shahab Hosseini toplasa da bana kalırsa filmin asıl yıldızı Taraneh Alidoosti idi. Belki ana kategoride de değerlendirilebilirdi ama burada değerlendirip ödül vermeyi daha uygun gördüm.

4 oyuncusuyla adaylık kazanmayı başaran Nocturnal Animals’ta herkesin performansı çok iyiydi. Onu en çok zorlayan ise gerçekçiliği fazlasıyla hissettiren sade performanslarıyla başarılı The Salesman ekibi oldu. Hiçbir oyuncusunu bireysel olarak ön planda görmediğim Manchester by the Sea’yi toplu performans ödülüne aday göstermekte sakınca görmedim. Kötü bir film olan It’s Only End of the World kategorinin sürprizi olarak görülebilir ama bence son derece hak edilmiş bir adaylık.

Gelenek bozulmadı ve bu yıl da en iyi film ile en iyi senaryo ödülleri aynı adrese gitti. Nocturnal Animals’ı iyi bir film yapan şeylerden biri de elbette son derece sürükleyici senaryosuydu.

Günümüz, geçmiş ve roman arasındaki üçlü zaman akışının muhteşem idaresi sayesinde Nocturnal Animals seyir zevki yüksek bir iş haline gelmiş. Kötü bir kurguyla her şey berbat olabilirdi ama tam tersi olmuş ve kurgusu filmi yüceltmiş.

J.K. Rowling’in yeni serisi tıpkı Harry Potter filmlerinden alışkın olduğumuz gibi muhteşem bir prodüksiyonla başladı. Her şey yerli yerindeydi ve o büyüleyici dünya muhteşem bir şekilde tasvir edilmişti.

J.K. Rowling’in yeni serisi tıpkı Harry Potter filmlerinden alışkın olduğumuz gibi muhteşem bir prodüksiyonla başladı. Her şey yerli yerindeydi ve o büyüleyici dünya muhteşem bir şekilde tasvir edilmişti.

Sadece bu yılın değil son yılların en iyi soundtrack albümlerinden birine sahip olan La La Land’in müzikleri büyüleyiciydi. Her ne kadar yeterince orijinal olmasalar da Arrival’ın etkileyici müzikleri La La Land’in en ciddi rakibiydi.

Geçtiğimiz yılın aksine bu yıl orijinal şarkı açısından oldukça zengin bir yıl oldu. Pek çok iyi şarkı arasından seçim yapmak kolay olmadı. La La Land’in pek çok iyi şarkısı arasından City of Stars net bir şekilde öne çıkandı. Ryan Gosling ve Emma Stone’un harika performansıyla ödülüm bu şarkıya gitti. Sia’nın Never Give Up’ı, Popstar’ın komik ve eğlenceli şarkıları, Imagine Dragons’un Levitate’i, Alessia Cara’nın How Far I’ll Go’su ve Regina Spektor’un enfes While My Guitar Gently Weeps coverı uzun süre playlistime renk katmaya devam edecek. Bu kategoride adını anmak istediğim bir film daha var ki o da American Honey. Bu film sayesinde tanıdığım God’s Whisper ve American Honey eğer orijinal şarkılar olsalardı listemin zirvesini zorlayabilirlerdi.

Belki rakiplerinden bazıları kadar gösterişli grafiklere sahip değildi ama Fantastic Beasts’teki tüm efektler tam olması gerektiği gibiydi. A Monster Calls’ın efektleri de bu yılki favorilerimdendi.

Belki de en teknik kategoride bu yıl ödüle Arrival’ı layık gördüm. La La Land’in müzikal performansları, Hacksaw Ridge’in savaş sahneleri, Sully’nin gerçekçi uçuş deneyimi bu kategoride diğer öne çıkanlardandı.

Sadece güldürme amacı taşıyan filmlerin yarıştığı bu kategoride ne yazık ki bu yıl çok fazla iyi aday yoktu. Fakat The Nice Guys kesinlikle ödülü hak eden harika bir komediydi. Hatta en iyi film adaylığını da az farkla kaçırdı. Günümüz popstarlarına taşlama niteliğindeki Popstar: Never Stop Never Stopping ve yılın en iyi yerli komedisi Kaçma Birader bu kategorinin diğer başarılı filmleriydi. Central Intelligence da kategorinin zayıflığından da yararlanarak adaylığı kaptı.

Animasyon açısından zengin sayılabilecek bu yılın en iyi animasyonu şüphesiz Zootopia’ydı. Finding Nemo’nun yıllar sonra gelen devam filmi Finding Dory, Disney’in müzikal soslu animasyonu Moana ve değişik animasyon tekniğiyle Kubo and the Two Strings bu kategorinin diğer iyileriydi.

Çok sevmeme rağmen diğer kategorilerde yer veremediğim filmleri anmak adına oluşturduğum bu kategoride bu yılın öne çıkanı Toni Erdmann oldu. Filmi çok sevsem de hiçbir kategoride adaylık veremedim. Özellikle oyunculuk kategorilerinde adaylık almayı ucu ucuna kaçırdı. A Street Cat Named Bob, Eye in the Sky, Snowden, The Fundamentals of Caring ve Tallulah yılın değer görmeyen iyilerindendi.