İstanbul Film Festivali’nin Nisan ayı seçkisinden seçmiş olduğum ilk film, Polonya ve İrlanda ortak yapımı “I Never Cry” oldu. 2017 yapımı ilk filmi “Silent Night” ile ülkesinde pek çok ödül kazanan Polonyalı yönetmen Piotr Domalewski’nin ikinci filmi olma özelliği taşıyan film, yeni sezonun ilk güzel keşiflerinden biri olmuş oldu…
Filme bir direksiyon sınavında başlıyoruz. Annesi ve engelli kardeşiyle birlikte yaşayan Polonyalı bir genç kız olan Olka’nın (Zofia Stafiej) üçüncü sınavı bu. Hiç gecikmeden Olka’nın gözü pek ve oldukça hırçın bir kişiliği olduğunu anlıyoruz. Aynı zamanda ehliyeti çok istemesinin uzaklardaki babasının kendisine almayı vaat ettiği arabayı sürme arzusundan kaynaklandığını da… Ne var ki Olka için işler hiç yolunda gitmez ve İrlanda’daki babasından kara haber gelir. Yıllardır uzaklarda çalışan baba inşaat alanında kaza sonucu ölmüştür ve defin işlemlerini halletmek üzere Olka’nın derhal İrlanda’ya yola çıkması gerekmektedir…
İlk anından itibaren izleyiciyi kolayca yakalayan I Never Cry, oldukça etkileyici ve sürükleyici bir drama. Avrupa’daki alt kesimin yaşadığı zorluklara değinen film, bürokrasinin acımasızlığını yüze çarpıyor. Bununla birlikte sevsek de sevmesek de otoritelerin koyduğu kurallara uymanın önemine dikkat çekiyor… Aile kavramının farklı boyutları üzerine düşündürüyor ve hayattaki bazı önceliklerin gerçekten önceliği hak edip etmediğini sorgulatıyor…
Filmin hem senaryosunu yazıp hem yönetmenliğini üstlenen Piotr Domalewski her iki yönüyle de çok iyi iş çıkarmış. Kısa sayılabilecek süresine karşın hemen hemen tüm karakterlere ustalıkla derinlik katılmış. Bildiğimiz karakterlerin başarısı bir yana hakkında az şey bildiğimiz karakterler üzerinden yaratılan merak unsuru filmin sürükleyiciliğinin temel dayanak noktası olmuş…
Filmin başarısındaki en büyük pay sahiplerinden biri de ilk oyunculuk deneyimini bu filmle yaşayan genç başrol oyuncusu Zofia Stafiej. Şahane bir keşif olmuş ve baştan sona filmi taşımayı başarmış… Yardımcı kadroda da herkes işini iyi yapıyor ancak daha önce Cristian Mungiu’nun Beyond the Hills filminden tanıdığımız Sara rolündeki Romanyalı Cosmina Stratan ekstra performansıyla dikkat çekiyor…
I Never Cry, basit gibi gözüken konusundan nitelikli bir hikaye çıkarabilmiş başarılı bir film. Yönetmen Piotr Domalewski’nin bundan sonraki işlerini mümkün oldukça takip etmeye çalışacağım. Başrol oyuncusu Zofia Stafiej ile de umarım yollarımız farklı kaliteli filmlerde kesişir. Eğer Avrupa sinemasındaki kaliteli bağımsız filmleri sevenlerdenseniz fırsat bulunca kaçırmayın derim…
I Never Cry
