Her ne kadar kendimi saf korku filmlerinden nefret eden biri olarak tanımlıyor olsam da son yıllarda Get Out, It ve son olarak A Quiet Place gibi üst düzey örnekler türe olarak ön yargımı kırmamı sağladı. İlk gösterimi Sundance Film Festivalinde yapan ve eleştirmenlerin yere göğe sığdıramayıp son yılların en iyi korku filmlerinden biri olarak ilan ettiği “Hereditary” için de heveslenip sinemanın yolunu tuttum. Sonuç ise ne yazık ki tam bir hayal kırıklığı oldu. Bir ilk film olma özelliği taşıyan, yönetmen Ari Aster’ın ilk filmi olan Hereditary korku filmlerinin sevmediğim hemen hemen tüm yanlarını bir araya toplamayı başarmış…
Film, Graham ailesinin büyük annesinin ölümüyle başlıyor. Bu ölümle birlikte ailede zaten önceden de mevcut olduğunu öğrendiğimiz bazı tuhaflıklar gün yüzüne çıkıyor. Gizemli ve tuhaf görüntüsüyle ekstra çaba harcamadan gerilim yaratmaya çalışan ailenin küçük kızı Charlie tuhaflıkların merkezinde karşımıza çıkıyor. Charlie’nin tuhaf davranışları zamanla anne Annie ve büyük oğul Peter’a da yayılıyor. Film boyunca bu tuhaflıkları izliyoruz…
Hereditary, baştan sona her anından nefret ettiğim bir film oldu. Sinemada izlediğim en kötü film olarak nitelendirebileceğim filmde elle tutulur tek nokta Toni Collette’in üstün çaba gösterdiği performansıydı. Onun dışındaki her şey o kadar yapay ve mantıksızdı ki filmi bitirmekte dahi zorlandım. Oldukça uzun süreye de sahip filmin sürpriz sayılabilecek sonu da hayal kırıklığını arttırdı. Ne korkunç, ne sürükleyici olabilen, doğru düzgün bir yere bağlanamayan Hereditary bana göre yılın en kötü filmlerinden biri…
Hereditary
[…] bağımsız film dağıtımcısı A24’ün filmlerinden biri olan Saint Maud, son dönemdeki Hereditary ekolünden gelen korku filmlerini sevenlerin yine bayılabileceği türden bir film. Fakat o […]