2020’nin müzikaller için son derece parlak bir yıl olmasını bekliyorduk. Bir yanda Broadway’in son dönemdeki en parlak isimlerinden Lin-Manuel Miranda’nın hazırladığı “In the Heights”, diğer yanda Steven Spielberg’ün kariyerindeki ilk müzikali, kült bir filmin yeniden çevrimi “West Side Story” ve de diğer bir yanda Ryan Murphy’nin yıldızlar topluluğu kadrosuyla hazırladığı “The Prom”… Ne yazık ki pandemi nedeniyle bu üçlüden ikisi gelecek yıla sarktı ve elimizde üçü arasından en az beklenti yaratanı “The Prom” kaldı. Aldığı vasat eleştirilere aldırış etmeden Netflix’te gösterime girer girmez büyük bir iştahla ekran karşısına geçsem de ne yazık ki müzikal açlığını tam olarak bastırmaya yetecek bir film bulamadım karşımda…
Dee Dee Allen (Meryl Streep) ve Barry Glickman (James Corden) ünlü Broadway yıldızlarıdır ve yeni oyunlarını görücüye çıkarmışlardır. Fakat oyunlarına tepkiler çok kötü gelir ve yapımcıları suçu ikiliye atar, sevilebilir kişiler olmadıklarını söyler. Yine ünlü bir yıldız olan Angie Dickinson (Nicole Kidman) ve çok daha sönük bir yıldız olan Trent Oliver (Andrew Rannells) için de Broadway macerası yolunda gitmemektedir… Tam herkes için her şeyin çok kötü gittiği bir esnada dörtlümüz Twitter’da gündem olan bir haberi keşfederler. Amerika’nın muhafazakar yerlerinden olan Indiana’da bir öğrenci olan Emma (Jo Ellen Pellman), kız arkadaşıyla mezuniyet balosuna katılmak istemiş ve okulda eşcinsellik hiç hoş karşılanmadığı için balo iptal edilmiştir… İşte ekibimiz bu olayı fırsat görür ve toplumdaki imajlarını düzeltmek için hemen yola koyulurlar…
The Prom, ilk kez iki yıl önce Broadway’de sergilenmiş ve pek çok dalda Tony adaylığı kazanmış önemli bir müzikal. Ryan Murphy de hemen kolları sıvayarak kendisi için biçilmiş kaftan olarak gördüğü bu müzikali beyaz perdeye uyarlamış… Filmin vermek istediği mesajlar çok doğru ve olabildiğince keyifli yolla iletilmek istenmiş ancak her şey çok yüzeysel kalmış. Karakterlerin çoğu çok kötü, çok yüzeysel yazılmış. Filmin 2 saat 10 dakikayı hak edecek kadar bir içerik ya da eğlence sunamaması ise asıl problem…
Bir müzikalde en önemli unsur elbette şarkı ve koreografilerin başarısı. The Prom, rengarenk bir prodüksiyon sunsa da akılda kalıcı şarkılar barındırmıyor, koreografileriyle beklenen coşkuyu yaratamıyor. Elbette yer yer eğlendirdiği kısımlar mevcut ancak bütün olarak bakınca damakta pek bir tat bırakamıyor…
Filmin başrollerinde Meryl Streep ve James Corden tıpkı canlandırdıkları karakterler gibi sevilebilir olmaktan çok uzaklar. Bu anlamda başarılı kabul edilebilirler mi diye düşünmedim değil ancak abartılı performans gösterip itici olmak hiç zor olmasa gerek. Nicole Kidman, Keegan-Michael Key, Andrew Rannels fena değiller, en azından performansları rahatsız etmiyor. Kerry Washington’ın hem karakteri çok kötü yazılmış hem de performansı facia. Yıldızlarla dolu kadronun asıl parlayanı ise filmin başrolü kabul edilebilecek, bu filmle ilk sinema deneyimini yaşayan Jo Ellen Pellman olmuş. Abartılarla dolu performanslar arasında duru performansı, sevilebilir karakteri kendisini öne çıkarmış. Muhtemelen doğru proje seçimleri yapması halinde ilerleyen dönemde adından sıkça söz ettirecek. Ona eşlik eden Ariana DeBose de çok iyiydi ancak onun asıl parlamasına muhtemelen gelecek yıl West Side Story’de tanıklık edeceğiz…
Neticede The Prom görkemli bir prodüksiyon gibi gözükse de, doğru mesajlar içerse de beklentileri karşılamaktan uzak bir film. Kötü yazılmış karakterleri, genel olarak abartılı performansları, yeterince iyi olamayan şarkı ve koreografiler bu durumun temel sebebi. Eğer müzikal filmleri seviyorsanız düşük beklentiyle de olsa şans vermek isteyebilirsiniz, fakat zaten müzikal sevmeyenlerdenseniz uzak durmanızda fayda var…
The Prom
