İlk gösterimini geçtiğimiz yılki Cannes Film Festivalinde yarışmacı olarak yapmasına karşın 2017 içerisinde gösterime girmeyen You Were Never Really Here, uzun bir sürecin ardından izleyiciyle buluştu… 2011 yapımı We Need to Talk About Kevin ile sükse yapan yönetmen Lynne Ramsay’in o zamandan bu yana ilk filmi olan You Were Never Really Here ne yazık ki beklentilerin uzağında, teknik açıdan kaliteli olsa da içeriğiyle vasatı geçemeyen bir yapım.
Jonathan Ames’in kitabından uyarlanan film, savaş sonrası travması nedeniyle hayatın gerçekliğine adapte olmakta zorlanan eski asker, şimdilerin kiralık katili Joe’nun hikayesini ele alıyor. Yaşlı annesiyle birlikte yaşayan Joe’nun bir sonraki işi 13 yaşındaki senatörü kurtarmaktır…
Konusuyla Leon, Taxi Driver gibi filmleri andıran You Were Never Really Here buna karşın zayıf senaryosuyla akılda kalıcı bir film olmanın oldukça uzağında. 89 dakika gibi kısa sayılabilecek bir süreye sahip olmasına rağmen hikayedeki boşluklar, her sahnenin olabildiğince uzatılması ve karakterlerin sessiz kalma ısrarı bu sürenin çok daha uzun hissedilmesine sebep oluyor. Karakterin yaşadığı savaş travmasını birkaç kısa, hatta tuhaf flashbackle anlamaya çalışıyoruz. Joe ile küçük kız arasında kurulan duygusal ilişki de seyirciye hiçbir şekilde geçmiyor. Yönetmenin aykırı olma, görsel dille kendini öne çıkarma arzusu filmin sonunu hazırlamış ve potansiyelli bir hikayeye yazık olmuş.
Filmdeki performansıyla Cannes’da en iyi erkek oyuncu seçilen Joaquin Phoenix, kendisinden her zaman alışkın olduğumuz tarzda sağlam bir performans göstermiş. Senaryonun getiremediği karakter derinliğini performansıyla vermeye çalışmış ve Joaquin Phoenix’in üst düzey performansı filmin taşıyıcı unsuru haline gelmiş. Fakat bu da filmi kurtarmaya yetmemiş.
Neticede You Were Never Really Here, teknik açıdan üst düzey olsa da zayıf senaryosuyla vasatı geçemeyen bir yapım. Koyu bir Joaquin Phoenix hayranı değilseniz izleyecek daha iyi filmler bulabilirsiniz derim.
You Were Never Really Here
Yorum Yazın