Türkiye vizyonu oldukça geçe sarktığı için zamanında izleyemediğimiz önemli ödül sezonu filmlerinden biri de üç dalda BAFTA’ya aday olan Stan & Ollie idi. Neyse ki vizyonundan önce, daha da fazla gecikmeden filmi izleme fırsatı bulabildim…
Stan Laurel (Steve Coogan) ve Oliver Hardy (John C. Reilly) pek çoğumuzun tanıdığı üzere bugün hala dünyanın en ünlü komedi ikililerinden biri. Charlie Chaplin, Buster Keaton gibi sessiz sinema yıldızlarının devrinde ve onlarla yakın komedi anlayışına sahip Amerikalı ikili, pek çok film ve gösteriye birlikte imza atmışlar. Filmimiz de ikilinin kariyerlerinin zirve noktalarından birinde başlıyor. Film yapımcısıyla yaşadıkları anlaşmazlık sonrası ikili kariyerlerine bir süre ara vermek durumunda kalıyor… Çok geçmeden ise kendimizi 1950’lerde, ikilinin yeniden bir araya gelişinin hikayesinin içerisinde buluyoruz…
Stan & Ollie, efsane isimleri bizlere yeniden hatırlatan ve onlara saygı duruşu niteliğindeki değerli bir yapım. Giriş kısmının filmin genelinden kopuk oluşu filme soğuk bir başlangıç yapmamıza neden oluyor olabilir ama zaman ilerledikçe hikayenin ilgi çekiciliği giderek artıyor ve ortaya yer yer güldürüp yer yer hüzünlendiren bir iş çıkıyor. Dönemin gösteri dünyasına göz atmak ve Laural & Hardy’yi daha yakından tanıma şansı ise filmin en değerli noktasını oluşturuyor…
Filmin başrollerinde Steve Coogan ve John C. Reilly inanılmaz iyi tercihler olmuşlar. Her iki oyuncu da fiziksel olarak Laurel & Hardy’ye benzemelerinin yanı sıra karakterlere duygusal derinlik katmayı başarmışlar. İkilinin birbirleriyle uyumu da muazzam… Makyaj ve kostüm tasarımları, müzikler, şarkı seçimleri de filmin öne çıkan diğer noktaları arasında…
Stan & Ollie bana kalırsa yılın hak ettiğinden az değer gören filmlerinden biri. Bunda İngiliz filmi olup uluslararası dağıtımının, ödül kampanyasının iyi yapılamaması etkili olmuş olabilir. Es geçmeyip şans vermenizi öneririm…
Stan & Ollie
Yorum Yazın