Önceki yılın en çok ses getiren filmlerinden Norveç yapımı The Worst Person in the World, kısa sürede fenomenleşmeyi başarmıştı. Filmin olağanüstü başarısı sonrası gözlerin çevrildiği Norveç sineması, bu yıl da son derece özgün ve yine şahane bir kadın başrol performansı taşıyan bir filmle karşımıza çıktı. Kristoffer Borgli’nin ikinci uzun metraj filmi olan “Sick of Myself”…
Signe (Kristine Kujath Thorp) ve Thomas (Eirik Sæther), etraflarındaki ilgiyi üzerlerine çekmek için her yolu denemeyi mübah gören garip mi garip bir çifttir. Thomas’ın yakaladığı bir başarı sonrası Signe, üzerindeki ilgiyi hızla kaybettiğini hisseder. Bunun üzerine ilgi çekmek için akla mantığa sığmayacak bir yol seçer…
Sosyal medya sayesinde günümüz toplumları ilgi hastalığına kapılmış insanlarla doldu taştı. Hemen her günün haberlerinde, sosyal medyada daha fazla beğeni alabilip yeni takipçiler kazanabilmek yapılan çılgınlıklara rastlamak mümkün. Sick of Myself de bu çılgınlıklarla özgün bir şekilde eğlenip, izleyiciyi eğlendirmeyi başarıyor. Bunu yaparken sosyal medyayı ön planda tutmayarak ilginçlikleri hayatın normal akışına taşıması ise filmi benzerlerinden ayırıyor…
Kristoffer Kujath Thorp’un oldukça başarılı bir performansla sırtladığı filmde gerek oyunculuk kadrosunun devamı gerekse de makyaj başta olmak üzere teknik kadro iyi iş çıkarmış. Filmin zaman zaman tempo problemleri yaşayıp sıkıcılaşması tek önemli problem. İskandinav sinemasının soğuk mizah anlayışının her izleyicinin damak zevkine uymayacağını da kabul ediyorum. Çok yüksek beklentiye girmeden, keyifli ve zekice bir hiciv izlemek isterseniz şans vermenizi öneririm…
Sick of Myself
