2019’a dair izlediğim ilk film, şimdiden yılın en çok tartışma yaratan filmlerinden biri olmayı garantileyen “Organize İşler: Sazan Sarmalı” oldu. Bildiğiniz gibi sinema sektöründe giderek tekelleşmeye doğru giden Cinemaximum ile sinema yapımcıları arasında ciddi bir gerilim yaşanmış ve bunun sonucunda aslında yeni yılın ilk gününde girmesi planlanan filmin vizyon tarihi ertelenmişti. Yeni sinema yasasıyla birlikte film vizyondaki yerini fazla gecikmeden aldı ancak bu kez de film, sinemalarda henüz ikinci haftasındayken ve çok da iyi gişe yaparken bir anda Netflix’te de gösterime sunuldu. Şüphesiz böyle bir şey sinema tarihimizde bir ilkti ve pek çok tartışmayı da beraberinde getirdi… Ben ise aslında bu tartışmaların öncesinde filmi sinemada izleme fırsatı buldum ancak 2018’i kapatma yoğunluğundan dolayı yazmaya anca şimdilerde fırsat bulabildim…
2005 yılında gösterime giren Organize İşler, 2000’ler sonrası Türk sinemasında yer edinen en önemli komedi filmlerinden birine dönüştü. Fakat benim için filmin özel bir anlam ifade ettiğini söyleyemem. Hatta ilk kez birkaç yıl önce adamakıllı bir şekilde izlediğim filmi, bazı esprilerinin zaman aşımına uğramasından mıdır bilmem ama çok sevememiştim de. Hal böyle olunca yeni film için beklentilerim oldukça düşüktü, fakat beklentilerimin aksine gayet gülüp eğlendiğim keyifli bir film buldum karşımda…
İlk filmden de bildiğimiz üzere Asım Noyan (Yılmaz Erdoğan), kurnaz bir dolandırıcı. Fakat kızı Nazlı’nın (Bensu Soral) müstakbel eşinin aynı derecede kurnaz olduğu söylenemez. Damat Bahadır’ın (Atakan Çelik) dolandırılmasının ardından Nazlı ve konuşmadığı babası Asım’ın yolları kesişir. Öte yandan Asım’ın adamlarından birinin yaptığı bir dolandırıcılık sonrası Sarı Saruhan’ın (Kıvanç Tatlıtuğ) hedefine düşmesi sonrası ise Asım hem kovalayan hem kovalanan durumuna düşer…
Sazan Sarmalı’nın senaryosuyla fark yaratan ve derinlik taşıyan bir film olduğunu söylemek zor. Fakat hedeflediği şey olan izleyiciyi eğlendirip güldürmeyi gayet iyi başarıyor. Filmin aynı zamanda yönetmen ve senaristi olan Yılmaz Erdoğan’ın performansı yine oldukça yerinde. Fakat filmde asıl farkı yaratan kişi Kıvanç Tatlıtuğ’dan başkası değil. Daha önce Kelebeğin Rüyası’nda da Yılmaz Erdoğan’la iyi iş çıkaran Kıvanç Tatlıtuğ, burada bir kez daha kendisinden beklenmeyecek tarzda farklı bir performans ortaya koymayı başarıyor. Küfür etmemeye çalışan Adanalı mafya figürünü bir hayli eğlenceli buldum… Sazan Sarmalı’nın gizli yıldızı ise filmin bir başka saf dolandırılanı Naim karakterindeki Safa Sarı olmuş. Genç oyuncunun usta oyuncu Güven Kıraç ile karşılıklı performanslarını izlemek oldukça keyifliydi…
Anlayacağınız uzun yıllar sonra gelen Organize İşler’in devam filmi Sazan Sarmalı’nı ben sevdim. Hikayede klişe noktalar olduğunu kabul etmekle birlikte asıl amacı olan güldürüp eğlendirmeyi başaran bir film. Netflix’te veya sinemada izleme tercihi elbette size kalmış ancak fazla beklentiye girmemekle birlikte izleyin derim…
Organize İşler: Sazan Sarmalı
Yorum Yazın