Parks and Recreation’dan ve komedi şovlarından hayranı olduğum Amy Poehler, buna karşın aynı başarısını bir türlü sinemaya yansıtamayan isimlerden bir tanesi. Ünlü komedyenin bu kez yönetmen koltuğunda karşımıza çıktığı Moxie, birkaç ay önce Netflix’in 2021 sezonu için ekrana sürdüğü ilk önemli filmdi. Bu kez fena tepkiler almaması nedeniyle merak ettiğim filmi 2020 film sezonuna devam ettiğim günlerde gösterime girmesi sebebiyle biraz gecikmeli de olsa nihayet izleyebildim…
Vivian (Hadley Robinson), utangaç bir lise öğrencisidir. Vivian’ın okuduğu okulda hemen her okulda olduğu gibi türlü zorbalıklar alışılageldik hale gelmiştir. Okula yeni gelen bir öğrencinin bu zorbalıklara isyan bayrağını çekmesi Vivian’ın da gözlerini açar. Annesi Lisa’nın (Amy Poehler) geçmişindeki isyankar eylemlerinden de ilham alarak okulda isimsiz olarak Moxie adında bir dergi çıkarır ve bir örgütlenme başlatır…
Jennifer Mathieu’nun romanından uyarlanan Moxie, lisedeki kızların maruz kaldığı zorlukları aktaran yapımlardan bir diğeri. Filmin taşıdığı feminist mesajlar şüphesiz değerli ve harekatı başlanan kızın oldukça sıradan, utangaç biri olması da pek çok kişiye cesaret verebilecek türden iyi bir seçim. Buna karşın çok iyi niyetli olması ve politik açıdan çok doğru olması ne yazık ki bir filmi tek başına iyi yapmaya yetmiyor…
Moxie, özellikle Amerika’da son dönemde televizyon ve sinemada sıkça işlenen bir konuyu güçsüz bir şekilde ele alıyor. Ben Amy Poehler’ın da etkisiyle komedi yönü de olan bir iş bekliyordum ancak yanılmışım, filmin türü komedi olarak geçse de filmin mizah dozu sıfıra yakın. Dramatik olarak da bu konuyu ele alan bir sürü derinlikli iş izledik ve Moxie bunların arasında çok cılız kalıyor. Hikayenin tetikleyici unsurları zayıf, karakterlerin tamamına yakını tek boyutlu ve ne yazık ki Amy Poehler’ın yönetmenliği de çok yetersiz…
Oyunculuk performanslarını da pek beğenmediğim filmde başroldeki Hadley Robinson seçimini ise iyi buldum. Amy Poehler’ın oyuncu olarak filmdeki rolü düşük, yönetmenin kendi oynadığı karakteri hiç derinleştirememesi de ilginç olmuş. Poehler’ın karakteri, hikayenin temeline etki eden önemli bir karakter olsa da filmi izlerken bunu hiç hissedemiyoruz… Marcia Gay Harden da müdür rolünde filmin en tek boyutlu performanslarından birini sergiliyor. Kadronun geri kalanı ise büyük ölçüde tanınmamış isimlerden oluşuyor…
Anlayacağınız Moxie, iyi niyetli ve doğru mesajlar taşıyan bir iş olsa da bu mesajlarını çok göze sokarak anlatmaya çalışmasıyla vasat bir film olarak kalıyor. Daha önce bu tip film izlememiş okul çağındaki gençler için yararlı bir film olabilir ancak ne yazık ki bu türdeki iyi örnekleri yalayıp yutanlar için çok sıradan bir film…
Moxie
