The Fall Guy (2024)
Geçtiğimiz yıl Barbie & Oppenheimer furyasından birbirine rakip filmlerle birer yardımcı oyuncu Oscar adaylığı kazanan Ryan Gosling ve Emily Blunt güçlerini yeni bir film için birleştirdiler… David Leitch yönetmenliğindeki The Fall Guy, 80’lerden kalma eski bir dizinin yeniden uyarlaması niteliğinde. Yaşadığı talihsiz bir kaza sonrası dublörlüğü bırakmak zorunda kalan bir adamın, yeniden mesleğe dönüşünü konu alan film; aksiyonu ve sürprizi bol bir seyirlik sunuyor. Tam da sinemada izlemelik ve artık fazla olmamasından dert yakınılan türden filmlere örnek teşkil ediyor. Ryan Gosling’in komediye ne kadar yakıştığını, Emily Blunt’ın ekrana ne kadar yakıştığını da bir kez daha gösteren filmi doğru beklentilerle izlerseniz keyifli vakit geçirmemeniz için herhangi bir sebep yok…
Unfrosted (2024)
90’lı yıllarda Seinfeld ile televizyonun gelmiş geçmiş en iyi işlerinden birine imza atan Jerry Seinfeld, sonrasında ise ekran önünde pek karşımıza çıkan bir figür olmamayı tercih etti. Yıllar sonra Jerry Seinfeld’i hem yönetmen hem başrol olarak sinemaya döndüren Unfrosted için de gelen çoğu epey kötü yorumlara karşın pozitif hislerle Netflix’in karşısına oturdum… 60’lı yıllarda Amerika’da patlayan pop-tarts furyasının doğuşunu eğlenceli bir dille ele alan film, aslında hiç de Jerry Seinfeld’den beklenmeyecek tarzda bir yapım. Filmin başarmaya çalıştığı şeyin 1980 yapımı kült komedi Airplane’in tarzına yakın duran bir absürtlük olduğunu tahmin ediyorum ama doğrusu bu pek iyi işlememiş. Buna karşın Jerry Seinfeld’i yıllar sonra farklı bir karakterde oyunculuk yaparken görmek beni tuhaf hislere sürükledi, eski bir dostu yıllar sonra yeniden görmüş gibi oldum. Üstelik kadroda Hugh Grant’ten Melissa McCarthy’ye, Amy Schumer’dan Jon Hamm’e, Tony Hale’den Peter Dinklage’e onlarca ünlü isim küçük rollerle renk katmışlar. Unfrosted, Jerry Seinfeld’den beklediğimiz geri dönüş olmasa da izlenirken eğlendiğim ve elimin düşük puan vermeye gitmediği bir film oldu…
Tereddüt Çizgisi (2024)
İki Şafak Arasında filmiyle Türk sinemasının takip edilesi yönetmenleri arasına giren Selman Nacar, ikinci uzun metrajıyla da ödül çevrelerinin kolayca dikkatini çekti. Açılışını 2023’te yurtdışı festivalleriyle yapan Tereddüt Çizgisi’ni ödüller kazandığı İstanbul Film Festivali’nde kaçırsam da vizyona girer girmez izledim… Uşak’taki bir kasabada avukatlık yapan donanımlı bir kadın olan Canan’ın (Tülin Özen) bir yandan bitkisel hayattaki annesiyle ilgilenirken diğer yandan cinayet davası peşinde koşturmasını konu alan film, Selman Nacar’ın yeteneklerini bir kez daha göz önüne seriyor. Türk sinemasında örneğini çok da görmediğimiz mahkeme filmlerine iyi bir örnek olan filmin gidiş yolunu çok sevsem de vardığı noktayı doğrusu pek cılız buldum. Tülin Özen’in başrolde güçlü bir performans sergilediği Tereddüt Çizgisi, yılın izlemeye değer filmlerinden biri. Fakat beklentiyi çok da yüksek tutmamanızda yarar var…
Yurt (2024)
İlk olarak geçen yılki Venedik Film Festivali’nde görücüye çıkan ve Nehir Tuna’nın ilk uzun metraj filmi olan Yurt’un Türkiye’de görücüye çıkması bu yıla sarktı. İstanbul Film Festivali’nden en iyi film ödülüyle ayrılan film, bu başarısıyla benim de radarıma girdi ve son dönemdeki siyah beyaz film furyasından hoşnutsuz beni de ikna etmeyi başardı… Kendi çocukluğunda yaşadıklarından esinlenen yönetmen, ilk filminde babası yakın zamanda bir cemaate katılan ve bir cemaat yurduna yerleştirilen 12 yaşındaki Ahmet’in hikayesini ele almış. Son derece baskıcı bir ailede yetişmenin zorluklarını izleyiciye hissettiren film, izleyiciyi hemen her anında boğuyor. Bunu da aşırıya kaçmadan inandırıcı yollarla yapıyor. Bu sadelik filmin mesajını güçlü kılsa da seyir zevki ve akılda kalıcılık anlamında yetersiz kalmasına neden oluyor. Anlayacağınız çok bayılmasam da kaliteli bulduğum bir film oldu Yurt, yönetmen Nehir Tuna’nın sonraki işlerini takipte kalmakta yarar var…
