2019’da başladığı festival dolaşımını 2020’de de sürdüren Magari ya da diğer adıyla If Only, Mubi aracılığıyla ülkemizde de izleyiciyle buluştu. Ginevra Elkann’ın yönetmen koltuğuna oturduğu ilk film olma özelliğini taşıyan film, İtalyan – Fransız ortaklığında ve keşfetmiş olduğuma sevindiğim bir yapım…
Alma (Oro De Commarque), sekiz yaşındaki küçük bir kız çocuğu. Kendinden büyük iki erkek kardeşiyle birlikte Fransa’da, annesinin yanında yaşıyor. Üç kardeş, anneleri ve üvey babalarıyla birlikte Kanada’ya taşınmadan önce son kez İtalya’ya, öz babaları Carlos’un (Riccardo Scamarcio) ve kız arkadaşı Benedetta’nın (Alba Rohrwacher) yanlarına ziyarete gidiyorlar. Şüphesiz Alma’nın en büyük dileği anne ve babasının tekrar bir araya gelmesidir…
İtalyancada “keşke” anlamına gelen Magari, boşanmış bir ailenin küçük çocuğunun hayalini kurduğu dünyayı ve sahip olduğu gerçekliği göz önüne seriyor… Giriş kısmında filme tutunmak için biraz çaba gereksinimi bulunsa da İtalya’nın doğallığı ve güzellikleri çok geçmeden filme de yansımaya başlıyor. Bir süre sonra karakterleri yıllardır tanıyormuşçasına benimseyip onlarla birlikte yaşamaya başlıyorsunuz… Özellikle Alba Rohrwacher’ın canlandırdığı “potansiyel üvey anne” karakteri de hikayenin ilgi çekiciliğini arttırıyor. Çocukların sevmemeye çok hazır olduğu Benedetta’nın çoğu zaman sempatik biri çıkması tüm çocuklar için farklı duyguları tetikliyor…
Magari’nin iyi işlemesindeki en önemli sebeplerden biri de başroldeki Oro De Commarque’nin şahane performansı. Çocuk oyuncunun bu performansı filmi sevmeyi kolaylaştırdı. İtalyan oyuncu Alba Rohrwacher da oldukça başarılıydı…
Magari’nin çok büyük, iddialı bir yapım olduğunu söylemek zor. Konu anlamıyla söylediği yeni bir şey de yok, çokça işlenen bir konuya farklı bir örnek getiriyor. Sempatik karakterleri ve İtalyan sıcaklığıyla birlikte seyir zevki yüksek sayılabilecek bir örnek… Yönetmen için başarılı bir ilk film, yeni gelecek işlerini takipte kalmakta fayda var…
Magari (If Only)
