Yarınki izleryazar Film Ödülleri öncesinde izleme fırsatı bulduğum son film, yılın merakla beklediklerimden biri olan Vox Lux oldu. Müzik dolu filmlere hayranlığıma bir de Sia hayranlığım eklenince sevdiğim oyunculardan Natalie Portman’ın Sia şarkılarını seslendirdiği bir popstar filmine beklentimi tahmin edebilirsiniz…
İki ana kısımdan oluşan filmde ilk olarak 1999 yılındayız. Yaşadığı travmatik bir olay sonrası anma töreninde söylediği bir şarkıyla dikkatleri çeken Celeste (Raffey Cassidy), büyük kız kardeşi Eleanor’un (Stacy Martin) ve menajerinin (Jude Law) de desteğiyle kısa sürede üne kavuşuyor. İkinci kısımda ise 2017 yılına uzanıyoruz ve karşımızda bambaşka bir Celeste (Natalie Portman) buluyoruz. Celeste artık büyük bir stardır ama bu mutlu ve sorunsuz bir hayatı bulunduğu anlamına gelmemektedir…
Bu yıl izlediğimiz A Star Is Born’un çok daha karanlık bir versiyonu olarak görebileceğimiz Vox Lux, benim yüksek beklentilerimi karşılayamayan bir film oldu. Her şeyden önce bir müzik filminde, üstelik iyi de bir soundtrack’i bulunan müzik filminde müziğin etkisi çok düşük seviyede kalmış. Büyük kısmı uzun diyaloglar şeklinde geçen filmde ne yazık ki bu diyaloglar da çoğu zaman ilgi çekici veya doyurucu olmaktan çok uzak. Filmin aynı zamanda senaristi de olan yönetmen Brady Corbet, ortaya farklı bir iş koymak istemiş. Farklı olmak amacına ulaştığı söylenebilir ama ortaya çıkan işin başarılı olduğunu söylemek zor…
Natalie Portman, hemen her filminde izlemekten keyif aldığım oyunculardan olsa da buradaki performansını çok sevdiğimi söyleyemeyeceğim. Evet, kariyerinin en farklı rollerinden birine bürünmüş ve beklenmedik bir halde karşımızda. Ancak karakterinin sevilebilir olmaktan uzaklığının da etkisiyle performansı bir hayli itici. Onun aksine Celeste’in küçüklüğünü oynayan ve aynı zamanda kızı Albertine’i oynayan Raffey Cassidy ise çok iyiydi. Hem iki rolü birden oynamanın hakkını vermiş, hem de şarkı performanslarıyla filmi izlenebilir kılmaya yardımcı olmuş… Menajer rolünde Jude Law ve alışılmışın dışındaki bir dış anlatıcı olarak Willem Dafoe filmin diğer dikkat çeken isimleri. Fakat ikisinin de filme katkısı minimum düzeyde. Özellikle anlatıcının varlığı tuhaf hissettiriyor ve beklenen etkiyi yaratamıyor…
Sia’nın yazdığı güzel şarkılara, Scott Walker’ın bestelediği kaliteli müziklere rağmen izleyiciyi müziğe doyuramayan yetersiz bir film Vox Lux. Keşke daha iyi olabilseydi…
Yorum Yazın