İngiliz bağımsız sinemasında yılın en çok övgü alan filmlerinden bir tanesi Sarah Gavron imzalı “Rocks” oldu. Tüm övgülere karşın filmin bana uzak tarzda bir film olduğunu düşünerek izleme listeme eklememe konusunda ısrarcıydım. Fakat son olarak BAFTA ödüllerinde “en iyi yönetmen” kategorisi dahil olmak üzere tam 7 dalda adaylık alınca filme şans vermem kaçınılmaz oldu. Fakat ne yazık ki Saint Maud ve Babyteeth‘in ardından BAFTA başarısına aldanarak izleyip hiç sevemediğim bir başka film oldu…
Shola (Bukky Bakray) ya da daha çok bilinen adıyla Rocks, annesi ve küçük kardeşi Emmanuel (D’angelou Osei Kissiedu) ile birlikte yaşamını sürdüren bir genç kızdır. Sorunlu bir kişilik sahibi olan annesinin kendilerini terk etmesiyle birlikte Rocks, bir anda hem kendi ayakları üzerinde durmak hem de kardeşine göz kulak olmak zorunda kalır. Fakat bu hiç kolay olmayacaktır…
Rocks, İngilizlerin de çok uluslu sayılabilecek bir yapıda olduğunu gösteren nadir filmlerden bir tanesi olmuş. Fakat bunun dışında filmin dikkat çekici bir yönünün olduğunu söylemek zor. Sorunlu aile, bir anda zorluklar içerisine düşen küçük çocuklar gibi konular zaten sinemada hep işlenen şeyler. Filmin diğer filmlerden sıyrılmaya çalışma şekli gerçekçiliği ön planda tutmak şeklinde olmuş. Fakat doğrusu filmin özellikle ilk kısımlarında haklarında hiçbir şey bilmediğimiz bir takım öğrencinin kendi aralarında gürültülü şekilde gülüp eğlenmesine katlanabilmek zordu. İzleyiciyi eğlenceye dahil etmekten çok uzak bu sahneler filmin devamını umursamayı da çok zor bir hale getirmiş…
Anlayacağınız Rocks, benim bu yıl hiç sevemediğim filmlerden bir tanesi oldu ve üzerinde söyleyebilecek pek fazla sözüm yok. Benim bu son derece negatif düşüncelerime karşın filmi izleyen hemen herkesin çok övdüğünü, internet üzerinde hakkında kötü bir yoruma denk gelmenin çok ender bir durum olduğunu bilmenizde fayda var…
Rocks
