Her ne kadar yılın gözden kaçan filmlerinden biri olmuş olsa da Laggies, geçen yılki Sundance Film Festivalinden bu yana en çok merakla beklediğim filmlerden bir tanesiydi. Keira Knightley, Chloe Grace Moretz, Kaitlyn Davis ve Jeff Garlin gibi sevdiğim isimleri kadrosunda bulunduran film renkli fragmanıyla da beni kazanmayı başardı. Pek tanınmayan bir yönetmen olan Lynn Shelton’ın yönetmenliğini yaptığı filmin yılın sürprizlerinden birini yapmasını umuyordum ve biraz da geçen yılki Short Term 12 tarzı bir etki yaratmasını bekliyordum. Ne yazık ki ne benim gözümde ne de genel anlamda o etkiyi yaratamadı, hatta çoğu kişi filmin adını dahi duymadı. Yine de izlemeden önce benim beklentilerim bir hayli yüksekti, her ne kadar filmi genel olarak sevmiş olsam da film benim de yüksek beklentilerimi karşılayamadı ne yazık ki.
Keira Knightley’nin canlandırdığı Megan karakteri filmdeki ana karakterimiz durumunda ve Megan’ın hem babasıyla hem de evlenmek üzere olduğu sevgilisiyle bir takım problemleri ortaya çıkar. Megan, hayatının bu zor döneminde Annika adındaki 16 yaşlarındaki bir kızla tanışır. Megan ve Annika arasında kısa sürede iyi bir arkadaşlık başlar. Fakat Megan’ın Annika ve babasının evinde kalmasıyla birlikte işler biraz farklı yöne gitmeye başlar…
Genel anlamda akıcı olan ve seyir zevki açısından iyi bir film olan Laggies buna karşın senaryosuyla biraz zayıf kalıyor. Doğrusu hikayedeki pek çok noktayı olduramadım ve mantıksız buldum. Keşke baba karakteri olayların içine hiç dahil edilmeseymiş ve senaryo ona göre farklı bir yönde şekillendirseymiş. Megan karakterinin çocuksu hallerini, Annika ile olan sevimli ilişkilerini daha iyi bir senaryoyla izlemeyi çok isterdim. Fakat bu haliyle Laggies gözden kaçmayı biraz hak eden bir yapım olmuş.
Bu yıl pek çok filmde karşımıza çıkan Keira Knightley, yine Begin Again’dekine benzer sade sayılabilecek ve başarılı bir performans sergilemiş. Kendisinin çocuksu hallerini de izlemek bir hayli keyifliydi. Şahsen Keira Knightley’nin bu yıl en çok Begin Again’deki performansını beğendim, fakat en az beğendiğim performansı olan The Imitation Game’deki performansıyla Oscar’a aday olması ilginç bir nokta. Bu da aslında ödüllere oynamak için performanstan ziyade oynanılan filmin daha önemli olduğu konusunda iyi bir örnek.
Son yılların en çok umut veren genç oyuncularının başında gelen Chloe Grace Moretz, filmdeki bir diğer önemli karaktere hayat veriyor. Daha şimdiden büyük bir yıldız olma yolunda ilerleyen Moretz, şu ana kadar izlediğim performanslarından en iyisini bu filmde vermiş. Umarım kariyerinde doğru filmler seçerek ilerler ve ilk Oscar adaylığını da görürüz birkaç yıl sonra…
Filmdeki en sevemediğim isim ise açık ara farkla Sam Rockwell oldu. Sam Rockwell’in canlandırdığı karakteri hiç sevemediğim doğru fakat bunu daha da kötü yapan Sam Rockwell’in kötü oyunculuğuydu. Özellikle filmin ilk kısmında berbat bir oyunculuk sergileyen Sam Rockwell ikinci kısımda daha iyi olsa da bende büyük hayal kırıklığı yarattı.
Jeff Garlin, Gretchen Mol ve genç yetenek Kaitlyn Dever filmde az süre alan isimlerdendiler. Filme performanslarıyla artı veya eksi yönde katkı yaptıklarını söylemek zor. Doğrusu Kaitlyn Dever’ı biraz daha aktif bir rolde göreceğimi düşünüyordum ama ekran süresi epey azdı.
Sonuç olarak Laggies’i sevdim fakat ciddi sorunları olduğunu inkar edecek değilim. Biraz önce de belirttiğim gibi keşke bu kadro ve konuyla daha farklı bir senaryo üzerinde çalışılsaymış o zaman beklediğim gibi yılın en hoş sürprizlerinden biri olabilirmiş. Yine de eğer Keira Knightley veya Chloe Grace Moretz’i seviyorsanız mutlaka denemelisiniz…
Laggies
Yorum Yazın