Son yılların dikkat çeken bağımsız film yönetmenlerinden biri olan Jeff Nichols ile ilk tanışmam aslen 2012 yapımı olsa da 2013’te izlediğimiz Mud ile gerçekleşmişti. O filmi beğenmem sonrasında yakın zaman önce yönetmenin bir diğer popüler filmi Take Shelter’ı da izleyip beğenince zaten en başından beri benim açımdan yılın ilgi çekici işlerinden biri olarak gözüken Midnight Special iyice cazip hale geldi. Ne var ki Midnight Special beklentilerimin çok altında bir iş olarak kaldı ve muhtemelen Jeff Nichols’ın filmografisindeki zayıf halkalardan biri olarak hatırlanacak…
Bir bilim-kurgu filmi olan Midnight Special’da özel güçleri olan bir çocuğun babasıyla olan kaçış hikayesi ele alınıyor. Hem bir tarikatın hem de devletin peşinde olduğu çocuğun özel güçleri hikayeyi yer yer ilgi çekici hale getirse de hikaye genel olarak fazla tuhaf kalıyor ve izleyiciyi bağlamakta zorlanıyor.
Jeff Nichols her ne kadar bu kez daha bir popülist olmaya müsait bir konu seçmiş olsa da filmde kendi tarzını ortaya koymaktan çekinmiyor. Daha önceki filmlerinde de olduğu gibi olayları acele etmeden yavaş yavaş sergiliyor. Fakat sorun şu ki diğer filmleri her ne kadar yavaş bir akışa sahip olsa da hem ana konularının başarısı hem de yer yer temponun tavan yapmasıyla ilgiyi üzerinde tutmayı başarıyordu. Ne yazık ki aynı şeyi Midnight Special’da başaramamış.
Filmin olumlu yanlarından bahsedecek olursak ilk sıraya Michael Shannon’ı koymak gerekir. Jeff Nichols ile ayrılmaz iki olan yine başrolde yer alıyor ve gayet iyi bir performans ortaya koyuyor. Joel Edgerton, Kirsten Dunst, Adam Driver kadronun diğer ünlü yüzleri arasındalar ve üzerlerine düşeni eksik ya da fazla olmadan yerine getirmişler. St. Vincent filminden de tanıdığımız küçük başrol Jaeden Lieberher ise doğrusu pek dikkat çekici bir performans sergileyememiş.
Filmin bana kalırsa en zayıf yanlarından biri filmde kullanılan efektlerdi. Günümüz şartlarına göre çok basit kaçan efektler belki de filmin inandırıcılığını azaltan etkenlerden biri oldu…
Özetle Midnight Special epey beklentiyle izlediğim ama maalesef benim için hayal kırıklığı olan bir film oldu. Unutmadan yönetmen Jeff Nichols’ın bu yıl bir filmle daha karşımıza çıkacağını ve “Loving” filminin Cannes’da da ana yarışma için seçildiğini ve yılın iddialı filmlerinden biri olduğunu hatırlatalım. Umarım bu filmdeki başarısızlığını unutturmayı başarır Jeff Nichols…
[…] ettirdi. Önce yılın ilk yarısında ben dahil pek çok kişinin beklentilerini boşa çıkaran Midnight Special ile hayal kırıklığı yarattı. Sonrasında ise Loving ile Oscar muhabbetlerinin içine dahil […]