Artık sonuna yaklaşmaya başladığımız yılın kıyıda köşede kalan filmlerinden biri de varlığından haberdar dahi olmadığım ve tesadüf eseri karşıma çıkan “Blue Bayou” idi. Koreli yönetmen/oyuncu Justin Chon’un hem yönetip, hem senaryosunu yazdığı hem de başrol karaktere can verdiği film, gördüğüm birkaç izleyici övgüsü ve pek sevdiğim Alicia Vikander’ın varlığı ile izleme listeme adımını attı…
New Orleans’ta kıt kanaat geçinen bir aile ile birlikteyiz. Antonio (Justin Chon), Amerikalı bir aile tarafından çocuk yaşta evlatlık edinmiş bir Korelidir. Eşi Kathy (Alicia Vikander) ise sorunlu eski evliliğinden küçük bir kız sahibi, şimdilerde ise Antonio’dan ikinci bebeğini bekleyen bir Amerikalıdır. Bebek bekleyişindeki mutlu çiftin hayatını değiştirecek ise Antonio’nun kendini bir anda sınır dışı edilme tehlikesinin içinde bulması olacaktır…
Gerçek bir hikayeden uyarlanan Blue Bayou, Amerika’da büyümesine karşın vatandaşlık alamamış ve sonrasında sınır dışı edilmiş binlerce kişinin sesi olmayı kendine görev edinmiş. Her ne kadar sınır dışı edilenlerin hemen hepsinin suça karışmış kişiler oluşu bu görevi biraz tartışmalı hale getirse de bu konuyu işlemek için aile dramı ideal bir seçim olmuş…
Blue Bayou, etkileyici anları olsa da bana göre potansiyelinin altındaki bir iş. Bundaki en büyük sebep de ana karakterinin sevilebilir olmaması. Film boyunca karakteri sevip, onu umursamam çok mümkün olmadı. Bu noktada imdada koşan ise Alicia Vikander ve canlandırdığı karakter oldu. Alicia Vikander kendisinden beklenecek tipte güçlü performanslarından birini sunmuş. Performansı tanıdık ama etkiliydi, filme adını veren şarkıdaki performansı ise işin ekstrasıydı… Tabii küçük Jessie rolündeki Sydney Kowalske’nin ciddi katkısını da es geçmemek gerek…
Filmin beklenti altı kalmasındaki önemli sebeplerden biri de Justin Chon’un zayıf yönetmenlik performansıydı. Özellikle filmin büyük çoğunluğunun aşırı yakın planlar şeklinde olup ekranın tamamen oyuncuların yüzlerine emanet edilmesi filme odaklanmayı zorlaştırmış. Yönetmenin fazla zorladığını düşündürüp, izlediğimizin bir film olduğunu hatırlattı…
Aile dramalarını seven biri olarak Blue Bayou, benim beklentimin altında kalan bir iş oldu. Başarılı yönleri, etkileyici anları olsa da genel anlamda akılda kalıcı olmayacağını düşündüğüm, rahatlıkla es geçilebilecek türden bir filmdi…
Blue Bayou
