İlk gösterimini 2014 Sundance Film Festivalinde yapmasına karşın izleyiciyle 2015’te buluşan filmlerden biriydi Infinitely Polar Bear. Gözden kaçan ve pek kimsenin adını bile duymadığı bir film olmasına rağmen Mark Ruffalo’nun kazandığı sürpriz Altın Küre adaylığıyla birlikte film benim de izleme listeme girdi.
Infinitely Polar Bear, bipolar bozukluk hastalığı bulunan bir babanın iki küçük kızının sorumluluğunu almaya başlamasını konu alıyor. Filmi asıl izleme sebebim konusunu beğenmem ve ilgi çekici bulmamdı. Genel olarak konunun hakkının verildiği söylenebilir ama doğrusu biraz daha sürükleyici ve etkileyici bir film beklerdim. Bu filmde bir şeyler ne yazık ki eksik kalmış.
Mark Ruffalo filmin en iyisiydi. Son yıllarda kendini farklı rollerde başarılı performanslarla iyiden iyiye kanıtlamaya devam ediyor. Altın Küre adaylığını hak ettiği de söylenebilir ama tabii orada farklı tercihlerde de bulunulabilirdi. Neyse, filmin diğer bir iyisi de Zoe Saldana’ydı. Pek geçmişim olmayan bir oyuncu olsa da kendini izlemekten keyif aldım. Küçük çocukların da iyi iş çıkardıklarını söylemek mümkün.
Lafı fazla uzatmadan yorumlamak gerekirse Infinitely Polar Bear, küçük ve sevimli bir ailenin hikayesini anlatan yer yer hoş ama genel anlamda çok yeterli olmayan bir film. Filmdeki eksiği çözemedim ama biraz daha iyi bir şekilde işlenebilseymiş yılın en güzel sürprizlerinden biri haline dönüşebilirmiş. Bu haliyle de pek ala şans verilebilir tabii…
Infinitely Polar Bear
Yorum Yazın