Özellikle başrolünde yer alan Logan Lerman’ın aldığı olumlu övgüler sonrası Indignation, yılın merak ettiğim filmlerinden birine dönüştü. Daha önceleri yapımcı, senarist gibi çeşitli görevlerle uzun süredir sektörde varlık gösteren ve Oscar adaylıkları bulunan James Schamus bu filmle ilk kez yönetmenlik koltuğuna oturmuş. Fakat ne yazık ki James Schamus ilk denemesinde fena halde çuvallamış. Belki de hiç bulaşmaması gereken bir işe kalkışmış…
1950’li yıllarda geçen filmde Yahudi bir genç, ailesinden uzaklaşarak küçük bir üniversiteye gidiyor. Burada hem Yahudi oluşundan dolayı, hem kültürel farklılıklardan hem de cinsel olarak kendisini bulmasıyla ilgili sorunlar yaşıyor. Biz de Marcus’un bu sorunlarla boğuşmasını izliyoruz…
Indignation, Logan Lerman’ın performansını bir kenara koyacak olursak neresinden tutsak elimizde kalacak cinsten bir iş. Öncelikle filmin inanılmaz ağır temposu izlemeyi eziyet haline getiriyor. Bu temposuzluğun yanı sıra filmin her anında buram buram yapaylık kokması da işleri iyice zorlaştırıyor. Konu olarak da yeni bir şey söylemiyor ve eskiyi de etkisiz bir biçimde söylemeye çalışıyor hatta söyleyemiyor bile…
İlk olarak The Perks of a Being A Wallflower ile tanıdığım ve sonrasında yer aldığı Fury ile 2015 İzleryazar Ödüllerinde yardımcı erkek oyuncu adaylığı kazanan Logan Lerman gerçekten son dönemdeki en yetenekli genç oyunculardan biri. Bu zayıf filmde bile performansıyla parlamayı başarmış. Ona eşlik eden Sarah Gadon ise güzelliğiyle göz doldurdu. Fakat performansı ne yazık ki filmin genel yapaylığıyla örtüşmüş…
Özetle Indignation, Logan Lerman’ın en iyi hayranı olmaya çalışmak gibi bir iddianız yoksa uzak durmanız gereken bir iş. Logan Lerman’ın başarılı performansı, Sarah Gadon’ın güzelliği bile kurtaramamış, kurtarmaya yaklaşamamış…
Indignation
Yorum Yazın